Ett stk basseng, ein stk gutt på kanten av bassenget.
Eg bare måtte skubba han uti. Den gleden eg fekk av å høyra plasket var ubeskrivelig!
Sjølv om guten hadde det forferdelig etterpå, finn eg ikkje samvittigheten min. Heller ikkje det faktum at han hadde problem med å koma seg opp igjen. Traumene han kjem til å leve med resten av livet, kjem eg berre til å le av. Så eg beklage Ole Johan, men eg kjem ikkje til å beklage!
(Ein stk død gutt)
